Zonnebloempitten-eiwit wordt ook wel zonnebloempitten-eiwit genoemd en staat ook bekend als zonnebloem-eiwit. Een dergelijk eiwitproduct wordt gemaakt van ontvette zonnebloemzaadkoek als grondstof na verwijdering van de schil en fenolische verbindingen, zoals chlorogeenzuur en cafeïnezuur. Het hoofdbestanddeel is globuline (ongeveer 70%-79%), gevolgd door albumine en een kleine hoeveelheid gluten en prolamine. In de aminozuursamenstelling is het gehalte aan lysine laag, terwijl het gehalte aan andere essentiële aminozuren hoog is. In de aminozuursamenstelling van zonnebloempitteneiwit is het gehalte aan lysine hoger dan dat van graaneiwit, maar het is iets lager dan dat van soja-eiwit en dierlijk eiwit. Het vertoont een goede balans wat betreft andere aminozuren. Wanneer de aminozuursamenstelling wordt vergeleken met de FAO-waarde, is het gehalte aan andere essentiële aminozuren hoger dan of gelijk aan de FAO-waarde, behalve het lysinegehalte. Daarom is lysine het eerste beperkende aminozuur van zonnebloempitten. Hoewel het lysinegehalte laag is, is het effectieve lysinegehalte tot 90%. Zonnebloempitten eiwit is rijk aan zwavelhoudende aminozuren, zoals methionine. Vergeleken met de meeste plantaardige eiwitten, heeft zonnebloempitten eiwit een goede verteerbaarheid (90%) en een hogere biologische waarde (60%).